O kurcze, jako wielbicielka skandynawskich serii - zapamiętuję, zafascynowałaś mnie:) Faktycznie, wygląda jakby to miejsce było stworzone do zbrodni! Ciekawe, kiedy powstanie jakaś seria np. z Helu:) M.

Zainteresowałaś mnie tą serią... zapisuję sobie tytuły ;)

http://pasion-libros.blogspot.com/

Czułam to w lędźwiach, czułam w kościach, że to będzie coś, co pokocham na pewno <3 Czekałam na Twoją recenzję bardzo bardzo, bo to ona miała przeważyć nad wpisaniem na listę "do zdobycia i przeczytania tej zimy" - powiodło Ci się <3 Razem z kwartetem olandzkim i "Stuleciem" (a to tylko ostatnie tytuły) niebawem zdobędę :D

Często się zdarza, że bardzo dobre powieści są odrzucane przez wydawców. Nie pierwszy to przypadek w historii. Dobrze, że wreszcie ktoś odważył się zaryzykować i je wydał. Tytuł zapisuję.

Słyszałam już o tych książkach, ale nie do końca potrafiłam sobie wyobrazić o czym tak naprawdę jest ta historia i czy ma szansę mi się spodobać. Po twojej recenzji mam wreszcie wrażenie, że coś mi się w głowie rozjaśnia i chyba chciałabym poznać te opowieści o wyspie :)

Ja ostatnio coś bardziej kryminałolubna, ale ten gaelicki kupił mnie całkowicie. Zaczynam powoli tworzyć listę upragnionych prezentów okołogrudniowych, więc... ;)

Mam ambiwalentny stosunek do skandynawskich kryminałów, dlatego że niekoniecznie podoba mi się to, że wątek kryminalny jest tłem do ukazania społecznych problemów. Ale "Czarny dom" za mną chodzi, tak w ogóle to nie miałam pojęcia, że ma kontynuację :-) Człowiek cale życie się uczy...
Brytyjczycy pewnie płakali w obie ręce, że ich Francuzi przechytrzyli ;-)

I tym oto sposobem moja lista książek do przeczytania znów się wydłużyła... Ach.... Jak ja się z tego cieszę ;) Czuję, że te książki przypadną mi do gustu :)

Niestety kryminały to nie moja bajka :) ale już widzę wściekłość Brytyjczyków na wieść o nosie Francuzów. Kolejna cegiełka do odwiecznych sporów :)

No, powiem Ci, że chętnie zagłębiłabym się w te klimaty... Z pewnością dam pisarzowi szansę!

Ha, podróżowałem niedawno pociągiem, a jako, że w kwestiach książkowych mam naturę podglądacza (tzn. ogromnie mnie kusi, żeby kuknąć i sprawdzić, co czyta dana osoba), to nieźle się nagimnastykowałem, żeby przekonać się, co też za lektura pochłonęła współpasażera, który siedział na wprost mojej osoby :) Gdy po wielu próbach dostrzegłem nazwisko na okładce, okazało się, że był to właśnie Peter May :)

P.S. Uroki szkockich kryminałów poznał już Andrew, który bardzo ceni sobie twórczość Val McDermid :)

Jestem zachwycona Twoją recenzją, choć gdzieś z tyłu głowy siedzi mi nadal pewne rozczarowanie Czarnym domem. Choć nie wiem, czy można to nazwać rozczarowaniem. Książki nie doczytałam, nużyła mnie. W Twoich oczach pewnie bluźnię ;) Po recenzji mam ochotę spojrzeć na nią inaczej, spróbować jeszcze raz...

!!!!!!!!!!!!!! bardzo dobre książki. Również czekam na trzecią część!. Szkoda że dopiero w marcu. Bo fajnie się czyta jedną po drugiej. Peter May stworzył genialne historie i zbudował je z idealnego napięcia.

Rzadko czytam kryminały, ale nie mówię nie:)

to autor, który znajduje się na mojej liście must have i must read! wszyscy mnie tak do niego zachęcają, że nie mogę...skąd brać na to wszystko pieniądze!
Chciałam także poinformować, iż przeniosłam się na własną domenę: okiemMK.com i dodałam Ciebie do odwiedzanych blogów, by nic mi nie umknęło.
Pozdrawiam ciepło!

Nie muszę nawet zagłębiać się w fabułę, żeby wiedzieć, że to coś dla mnie;) Kryminał (przynajmniej częściowo;) i takie miejsce akcji (przepadam za podobnymi klimatami) - to wystarczy, żeby sięgnąć po książkę;)

Ja się zaliczam do grona fanów "nowych Larssonów", ale o dziwo tego autora poznać jeszcze nie zdążyłam. :) Za dużo książek i za mało czasu...